همیشه وقتی محیط کارم مثل الان استرس آور میشه
به خودم قول میدم که سر موقع یک فکر اساسی در مورد شرایط کاریم بکنم
اصلا یه کاری برای خودم شروع کنم
خودم بشم آقای خودم و این محیط رو برای همیشه به خاطره ها بسپارم
اما همین که این جو استرس زا تموم میشه یادم میره که به خودم چه قولی داده بودم
یادم میره که یادم میره
و همین فراموشی احمقانه ست که از من یک فسیل 7 ساله ساخته
همه آدم ها همینجورین. یکم که از اون فضا دور میشن همه چی یادشون میره!
متاسفانه
خب یک بار دل بزن به دریا و به قولت عمل کن اصلا ی جا یادداشت کن
ینی میشه
کاملن میفهمم چی میگی
چون منم همین حس رو برا محیط کارم دارم با این تفاوت که فقط 7ماهه شروع کردم
پس شما الان از من کوچکتری
سن فسیلی رو میگم
فقط تو نیستی، این دردیه که خیلی از ما به اون دچاریم
درد بی درمونه انگار
نمیدونم چی بنویسم
ننویس ولش
سلام دوست جونی...
خوبی؟
بی خیال بابا همه جا همینه ...
باید تحمل کرد دیگه...زندگی فراز و نشیب داره...
اگرم خیلی برات سخته شرایط اونجا جونت و بردار و برو ...بهتر از اعصاب خوردی همیشگیه...
سلام دوست جونم
خوبی؟ کجایی بابا دلم برات یک ذره شده
زود به زود بیا دیگه دلمون ترکید
اونچه که کبوتر را در قفس نگه میدارد دام نیس دانه است
هوووم
سلام فرصت ندارم چیزی بنویسم فقط تولد شماسنامتون را تبریک میگم.
بهم یه سر بزنید یه کتاب معرفی کردم.
ممنونم که در این فرصت کم سر زدین
عجب.که اینطوریاس...
اره اینطوریاست
از منم یه 4 سالشو ساخته
متاسفم
سلام
من هم در شرایط بسیار استرس آور و بد کار می کنم
اولا که تنزل درجه پیدا کردم بی دلیل از مدیر شدم کارمند عادی و مجبورم حرف کسی رو بخونم که دوزار حالیش نیست
دوما خود کارم سخت و پر استرسه (خبرنگار تلویزیونم)
اما بهترین حالت اینه که به این فکر کنی که حقوق میگیری و بی خیال همه چیزو همه کس بشی راحت میشی
باید دلمون رو به همین حقوق خوش کنیم دیگه چه میشه کرد
یک فسیل خوب دست کم باید 20 سال قدمت داشته باشه، من حتا فسیل های 50 ساله هم دیدم (یعنی کسی که 50 سال یه جا توی یه اتاق یه کار تکراری رو انجام داده باشه)، با این یاد آوری های گاه به گاه شما بعید می دونم فسیل خوبی باشی و احتمالن توی اولین فرصت یه کار خوبی برای خودت جور می کنی.
و من امیدوارم ...